Vanachter zijn camera vraagt Frans Bromet (1944) zijn onderwerpen het hemd van het lijf. De oud-stagiair David de Jongh draait de rollen om en onderwerpt Bromet aan zijn eigen methode. Direct blijkt Bromets onwil om zichzelf bloot te geven: ‘Dat gepeur in de ziel, dat doe ik liever bij een ander.’ Dankzij verhalen van intimi en collega’s en via treffende citaten uit Bromets films, krijgen we inzicht in zijn achtergrond en werkwijze in een documentaire over veiligheid, grenzen en ‘het kleine’ dat het dagelijks leven kenmerkt.